大叶风毛菊 Saussurea grandifolia Maxim. (Compositae)

分类: 《中国植物志》 发布于:2020-1-20 15:54 ė144次浏览
200. 大叶风毛菊 图版27: 1-6
名称文献:Saussurea grandifolia Maxim. in Mem. Acad. Sci. St. Petersb. 9: 169. 1859; Herd in Bull. Soc. Nat. Mosc. 41(3): 15. 1868; Maxim. in Bull. Acad. Sci. Petersb. 19: 517. 1874, p. max. p. ; Kom. in Act. Hort. Petrup. 25: 725. 1907; Nakai, Fl. Sylv. Koreans 14: 118. 1923; Ling in Contr. Inst. Bot. Nat. Acad. Peiping 3(4): 168. 1935; Kitam. in Act. Phytotax. et Geobot. 4(1): 9. 1935 et Mem. Coll. Sci. Kyoto Univ. ser. B. 13: 186-187. 1937; Kitag., Lineam. Fl. Manshur. 463. 1939; 刘慎谔等, 东北植物检索表 422. 1959; Lipsch., Fl. URSS 27: 464. 1962 et Gen. Saussurea 197. 1979; S. Y. Hu in Quart. Journ. Taiwan Mus. 20(3-4): 328. 1967; 中国高等植物图鉴 4: 637. 图6687. 1975. ――S. grandifolia Maxim. var. tenuior Herd. in Bull. Soc. Nat. Mosc. 41(2): 16. 1868; S. Y. Hu in Quart. Journ. Taiwan Mus. 20(3-4): 328. 1967. ――S. grandifolia Maxim. var. asperifolia Herd. in Bull. Sco. Nat. Mosc. 41(2): 16. 1868; Kom. in Act. Hort. Petrop. 25: 726. 1907; S. Y. Hu in Quart. Journ. Taiwan Mus. 20(3-4): 328. 1967. ――S. grandifolia Maxim. var. coarctata Herd. in Bull. Sco. Nat. Mosc. 41(2): 16. 1858; Kom. in Act. Hort. Petrop. 25: 727. 1907; S. Y. Hu in Quart. Journ. Taiwan Mus. 20(3-4): 328. 1967.
形态特征:多年生草本,高35-120厘米。根状茎匍匐,粗厚。茎直立,被稀疏糙或几无毛,上部伞房花序状或圆锥花序状分枝。基生叶花期脱落;下部及中部茎叶有叶柄,柄长3-9厘米,叶片心状卵形或三角形,长8-20厘米,宽4-13厘米,顶端渐尖,基部浅心形或平截,边缘有粗锯齿,齿顶有小尖头;上部茎叶渐小,有短叶柄或几无叶柄,叶片卵状三角形、卵状菱形或披针形,顶端渐尖,基部楔形,全部叶质地坚硬,两面绿色,粗糙,被稀疏短糙毛。头状花序3-18个,在茎枝顶端排列成伞房花序或圆锥花序。总苞钟状,直径1.5厘米;总苞片5-6 层,质地薄,外层及中层椭圆形,长5-6毫米,宽2毫米,顶端钝或急尖,顶端及边缘被白色蛛丝毛,内层线形,长9毫米,宽1毫米,顶端急尖,顶端有白色蛛丝毛。小花暗红色,长1.3厘米,细管部长6毫米,檐部长7毫米。瘦果稍弯曲,长5毫米。冠毛2层,白色,外层短,糙毛状,长2毫米,内层长,羽毛状,长1厘米。花果期8-9月。
产地分布:分布黑龙江(阿城)、吉林(千山、蛟河、安图、长白山)。生于林缘、山谷、草地,海拔250-1 050米。俄罗斯远东地区、朝鲜有分布。模式采自阿穆尔地区。
图版27: 1-6
《中国植物志》第78(2)卷(1999)
0http://blooge.cn/flora/68821.html

Ɣ回顶部