多羽瘤蕨 Phymatosorus longissimus (Blume) Pic. Serm. (Polypodiaceae)

分类: 《中国植物志》 发布于:2019-3-14 23:49 ė161次浏览
3.多羽瘤蕨 图版32: 1
名称文献:Phymatosorus longissimus (Blume) Pic. Serm. in Webbia 28 (2): 459. 1973; Jarrett et al., Ind. Fil. Suppl. 5: 1985. ――Polypodium longissinaum Blume, Enum. Pl. Jav. 127. 1828; Fl. Jav. Fil. 159. t. 68. 1829; Mett., Polyp. 102. 1857; Hook. etBaker, Syn. Fil. 366. 1868; C. Chr., Ind, Fil. 541. 1906; Merr., Enum. Hainan Pl. inLingnan Sci. J, 5: 18. 1927. ――Phymatodes longissima (Blume) J. Sm., Cat. Cult. Ferns 10. 1857; Ching in Contr. Inst. Bot. Nat. Acad. Peiping 2 (3): 62. 1933; Tardieu et C. Chr., Fl. Indo-Chine 7 (2): 476. 1941; Holttum, Rev. Fl. Mal. 2: 191. 1955: Ching et al. in W. Y. Chun, Fl. Hainan. 1: 174. 1964. ――Pleopeltis longissima (Blume) T. Moore, Ind. Fil. 78. 1857; Bedd., Ferns Brit. Ind. 388. 1876 (excl. tab.) ; Ferns S. Ind. 176. 1864 (excl. tab.) ; Handb. 366. 1883. ――Colysis longissima (Blume) J. Sm., Hist. Fil. 101. 1875; C. Chr., Ind. Fil. 185. 1906. ――Poly-podium rubidum Kunze in Bot. Zeit. 1848: 117. 1848; C. Chr., Ind. Fil. 560. 1906. ――Microsorum rubidum (Kunze) Copel., Gen. Fil. 197. 1947; Tagawa et K. Iwats., Fl. Thailand 3 (4): 532. f. 53-5. 1989; Shieh. De Vol et C. M. Kuo, Fl. Taiwan 2nd ed. 1: 502. pl. 195. 1994. ――Polypodium suisha-stagnale Hayata, Ic. Pl. Form. 6: 160. 1916; 8: 155. 1919; C. Chr., Ind. Fil. Suppl. 3: 159. 1933. ――Phymatosorus suisha-stagnalis (Hayata) Pic. Serm. in Webbia 28 (2): 460. 1973; Jarrett et al., Ind. Fil. Suppl. 5: 135. 1985.
形态特征:土生植物。植株高约1-2米。根状茎长而横走,粗约1厘米,肉质,疏被鳞片;鳞片卵状披针形,长约3毫米,盾状着生,基部圆形,顶端渐尖,筛孔明显。叶远生;叶柄长约35-100厘米,禾秆色,光滑无毛;叶片长约40-100厘米,宽约25-30厘米,羽状深裂或几乎全裂;裂片通常20-30对,最多可达38对,斜展,基部略收缩,顶端渐尖或圆钝头,边缘全缘或浅波状,长约8-12厘米,宽约1-2.5厘米。侧脉和小脉均不明显,小脉网状。叶近革质,两面光滑无毛。孢子囊群圆形至椭圆形,凹陷于叶背,在叶片表面形成明显的乳突,主脉两侧各1行,略靠近主脉着生。
产地分布:产云南、海南、台湾、香港。生于低海拔地区湿地灌丛中。越南、泰国、印度、斯里兰卡、菲律宾、印度尼西亚、马来西亚、日本南部及太平洋岛屿等也有分布。模式标本采自印度尼西亚的爪哇。
图版32: 1
《中国植物志》第6(2)卷(2000)
0http://blooge.cn/flora/8053.html

Ɣ回顶部